هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی عدالت آموزشی بین دو کشور ایران و مالزی است. این پژوهش یک مطالعة کیفی با استفاده از الگوی تطبیقی بردی بوده که دارای چهار مرحلة توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است و عدالت آموزشی در نظام آموزش ایران و مالزی را با روش تحلیلی - تطبیقی مقایسه کرده است. برای انتخاب کشورهای مورد مطالعه از استراتژی "نظام های اجتماعی متفاوت، برون داد آموزشی متفاوت" استفاده گردید. علت انتخاب کشور مالزی شباهت های فرهنگی و اجتماعی زیاد مثل مسلمان بودن اکثریت مردم، ساختار چند قومیتی جامعه و تمرکز دولت های دو کشور در اصلاح و پیشرفت نظام آموزشی می باشد. اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤالات از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای، سایت های وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه ها و مؤسسات آمار و اطلاع رسانی دو کشور ایران و مالزی به دست آمده است. در این پژوهش از 5 مولفه ی عدالت فرصت آموزشی، عدالت روند آموزشی، عدالت نتیجه آموزشی، عدالت رفتاری و عدالت مالی برای مقایسه عدالت آموزشی در دو کشور هدف استفاده شده است. نتایج نشان داد که در میزان دسترسی دانش آموزان با آموزش با کیفیت، میزان تخصیص اعتبارات و آموزش مهارت های اساسی تفاوت و در تاکید بر اصول اخلاقی، نرخ خالص ثبت نام و عزم توسعه زیر ساخت ها در اسناد بالادستی بین دو کشور در بحث عدالت آموزشی شباهت وجود دارد. توصیه می شود ایران با تقویت شفافیت و رصد دقیق مولفه های عدالت آموزشی، روند پیشرفت و توسعه خود را در این محور سرعت بخشد.
', './data/mtt/coversheet/cover_fa.jpg'))